به گزارش علم اسکای از پایگاه خبری «ساینس دیلی» آمریکا، پژوهشگران کار خود را با نوعی هیدروژل آغاز کردند که در ابتدا به صورت مایع است و پس از تزریق به زیر پوست موش تغییر شکل داده و به صورت ژلی درمی آید که امکان رشد رگ های خونی را فراهم می کند.
سپس نوعی پروتئین موسوم به فاکتور رشد اندوتلیال عروقی را به آن اضافه کردند تا موجب تحریک تولید مثل سلول های بنیادی مغز دندان شود. زمانی که این ترکیب در اختیار سلول های بنیادی مغز دندان قرار می گیرد، علاوه بر تشدید تولید مثل، جمع آوری کریستال های کلسیم فسفات آغاز می شود که سازنده مینای دندان است.
زمانی که یک دندان روت کانال می شود، مغز درون آن با استفاده از استوانه های پلاستیکی جایگزین می شود. این کار موجب مرگ دندان می شود و احتمال عفونت دوباره آن وجود دارد.
جایگزینی این استوانه های پلاستیکی با هیدروژلی که امکان رشد رگ های خونی را در اختیار می گذارد، دندان را حفظ کرده و استحکام آن را افزایش می دهد.
پژوهشگران در تلاشند هیدروژل را به گونه ای بهبود دهند که عمر آن افزایش یابد.
قرار است این ماده برای زنده نگه داشتن دندان های روت کانال شده سگ استفاده شود و در صورت موفقیت، روی دندان انسان آزمایش شود.
گزارش کامل این تحقیقات در آخرین نمایشگاه و نشست ملی انجمن شیمی آمریکا ارائه شده است.